Kaki - Diospyros kaki

We are searching data for your request:

Forums and discussions:

Manuals and reference books:

Data from registers:

Wait the end of the search in all databases.
Upon completion, a link will appear to access the found materials.

Ik kaki

Plant afkomstig uit Japan en de bergachtige regio's van China, arriveerde in Europa in de tweede helft van de negentiende eeuw en is al meer dan een eeuw aanwezig in Italië. De kaki is een boom die tot 12 meter hoog kan worden, heeft een bolvormige kroon, de bladeren zijn ovaalvormig met de bovenste glanzende pagina. Het produceert grote, oranje bolvormige vruchten die normaal niet worden gegeten zodra ze worden geplukt, in feite, na de oogst die plaatsvindt in november wanneer alle bladeren zijn gevallen, om het rijpingsproces te versnellen, wordt het gebruikt om ze in dozen met enkele rijpe appels te plaatsen. Kaki heeft een zeer hoge biologische waarde, de pulp bevat veel vitamines en eiwitten en is rijk aan suikers. Kaki heeft geen specifieke bodemvereisten, maar geeft de voorkeur aan verse en diepe eisen en houdt niet van die die limy en te vochtig zijn. Hij leeft goed in gebieden met een warm en gematigd klimaat, maar past zich ook aan in koudere klimaten, waar echter te lage temperaturen (-7 °, -10 °) de plant kunnen beschadigen, vooral de jonge planten, die erg gevoelig voor lage temperaturen, in welk geval het nodig is om ze te beschermen, misschien door de stengel met bundels stro te wikkelen.
Kaki (ook wel dišspero genoemd) is een boom die behoort tot de familie Ebanaceae en is daarom nauw verwant aan ebbenhout. Het wordt op grote schaal geteeld in ons land, zowel voor sierdoeleinden als voor de zoete en zeer vlezige vruchten waarvan de kleur varieert van geel tot oranjerood en bruin. Italië is ook, samen met Spanje, een van de grootste Europese producenten en veel interessante cultivars zijn ook beschikbaar in ons land.
de diospyros kaki (wiens naam is afgeleid van het Grieks en betekent vuur van de goden) is ook een zeer interessante groente voor sommige van zijn bijzondere kenmerken die we zullen illustreren.

Blootstelling

De beste belichting is altijd de volle zon. Alleen op deze manier bereiken we een (zoveel mogelijk) snelle groei en goede vruchtvorming. Als we in een koud gebied wonen, is het een goede gewoonte om de boom in de buurt van een muur in het zuiden te plaatsen.

DE KAKI IN HET KORT
Hoogte op de vervaldag	Van 5 tot 10 meter, maar ook veel meer, in een gunstig klimaat
Breedte op de vervaldag	Tot 8 meter
teelt	eenvoudig
onderhoud	Medium-low
Het heeft water nodig	Middelhoog
groei	traag
Rusticitа	Gemiddeld, ook afhankelijk van de variëteit en de onderstam
blootstelling	Volle zon
Vruchtbare leeftijd	Ongeveer 8 jaar
Vruchtbare vegetatie	Op nieuwe takken
land	Aanpasbaar, maar goed gedraineerd. Geen zoute bodems

Klimaat

De kaki werd aanvankelijk als nogal gevoelig voor kou beschouwd en werd alleen in het midden-zuiden geïmplanteerd. Tegenwoordig wordt de plant routinematig geënt op Diospyros virginiana, afkomstig uit Noord-Amerika en zeer goed bestand tegen lage temperaturen. Over het algemeen kunnen we dus zeggen dat het zich aanpast aan het leven over het hele Italiaanse grondgebied, zelfs op vrij grote hoogten (zelfs 800 meter). Men kan zeggen dat het niet bijzonder bang is voor temperaturen tot -15 ° C, maar het is niet ongewoon om zelfs tot -18 ° te dragen. De enige aanbeveling is om jonge en pas geplante individuen met overvloedige mulch te beschermen en de stam te bedekken met isolatiemateriaal (lakens, dekens, enz.) Gedurende ten minste de eerste twee of drie jaar.

Land

Het past zich aan bijna alle bodems aan, behalve die die overdreven compact zijn en geen goede afwatering hebben. Laten we ons in dat geval diepgaand inzetten voor de integratie van de organische bodemverbeteraar. Een dikke laag grind op de bodem zal alleen helpen.
Substraten die rijk zijn aan natrium en boor moeten ook worden vermeden. Het is daarom geen goed onderwerp om aan de frontlinie aan de kust te komen.

In volle wind

Kaki is een boom typisch volle wind (natuurlijke groei). Het is mogelijk om de kroon te vormen op een middelgrote stengel op ongeveer 120 cm, of met een lange stengel op ongeveer 180-200 cm.
Beginnend met een zuignap van een jaar die net is geplant, moet u deze onmiddellijk op de gewenste hoogte snijden, waarna het volgende jaar ten minste drie takken worden bewaard die moeten worden ingekort tot 20-25 cm vanaf het startpunt, deze produceren een draai andere takken die ook worden ingekort. Daarbij wordt de stam versterkt en zijn de takken die later zullen groeien voldoende om de laatste kroon te vormen. Daarna zal alleen het interne verdunnen van het gebladerte en de verwijdering van droge of beschadigde takken worden gedaan.

Persimmon bloemen en fruit

Het is over het algemeen een tweehuizige boom. Dit betekent dat vrouwelijke en mannelijke bloemen worden gevonden op verschillende individuen. De voor de fruitteelt verkregen cultivars zijn echter vaak dragers van bloemen van beide geslachten en in elk geval kunnen de vrouwelijke bloemen vrucht dragen, zelfs zonder bemesting (in dit geval zullen er geen zaden in zitten, maar op het moment van de oogst zal de bes onaantrekkelijk zijn). Bloei vindt plaats aan het einde van de lente, op nieuwe takken. De diameter is ongeveer 3 cm en de bloembladen zijn roomwit.
De vruchten zijn bessen met een diameter van 6-12 cm. Rijping vindt plaats rond oktober-november. Over het algemeen zijn ze ten tijde van de oogst niet erg smakelijk vanwege het hoge percentage tannines in de pulp. Het probleem kan worden opgelost door te wachten op de volledige rijping (door ze bijvoorbeeld in een zak met appels te plaatsen, die ethyleen vrijgeven, dit proces stimuleren). Marktbehoeften hebben echter onderzoek gestimuleerd en tegenwoordig zijn er cultivars beschikbaar die onmiddellijk in staat zijn om merkbaar en zoet fruit te leveren.

Aanplant

Het planten kan in de herfst of lente worden gedaan. De tweede optie heeft de voorkeur als u woont in gebieden die worden gekenmerkt door koude winters. Ga verder door een gat te graven dat 50 cm breed en diep is aan de onderkant, waarvan een goed afgebroken bodemverbeteraar is. We plaatsen het brood van de aarde en tegelijkertijd een bewaker, diepgaand. We bedekken en vermijden dat de kraag zich onder het maaiveld bevindt. We binden het exemplaar op verschillende plaatsen aan de voogd.

Irrigatie

Tijdens de eerste paar jaar van planten (meestal drie of vier) moeten interventies redelijk frequent zijn. Over het algemeen irrigeert het overvloedig elke drie tot vier weken, bij afwezigheid van neerslag, ook afhankelijk van onze klimatologische omstandigheden.
Als de steekproef eenmaal is vrijgegeven, kunnen interventies ook worden weggelaten, tenzij er lange periodes van droogte optreden. We verspreiden water voor het geval de bladeren los en hangend lijken. We monitoren echter altijd tijdens de groeiperiode, wanneer de vraag naar water het grootst is.

Geschiedenis en oorsprong van kaki

De kaki is een endemische boom van China, hoewel deze al sinds de oudheid bekend is en in Zuidoost-Azië wordt gekweekt. Het is zelfs wijdverbreid in Japan en Korea. Het geslacht Diospyros bevat echter meer dan 500 soorten bomen met overwegend hardnekkige bladeren, ook afkomstig uit andere gebieden van hetzelfde continent, maar sommige ook uit Noord-Amerika.
Over het algemeen kan het worden omschreven als een middelgrote boom (van 6 tot 12 meter hoog als een volwassene). Het hout is erg hard en de schors is dik en diep gespleten. De bladeren zijn langwerpig tot eivormig, met een gladde rand, een mooie medium groen op de bovenste pagina, lichter en meer fluweelachtig op de onderste. Ze zijn semi-persistent: waar de winters hard zijn vallen ze op de grond.
De kaki is afkomstig uit China, waar het rond de veertiende eeuw begon te groeien als een vruchtdragende oogst. De eerste beschrijving door een Europeaan was door een Italiaanse missionaris, Matteo Ricci, die in die gebieden aankwam in de vroege jaren 1600. De eerste exemplaren arriveerden pas in het midden van de 17e eeuw in Europa, waar het geslacht zich snel verspreidde, vooral in het Middellandse Zeegebied.

Voortplanting

Komt meestal voor door te enten op Diospyros virginiana of op Diospyros lotus. De eerste wordt zeer gewaardeerd om zijn vorstbestendigheid. Het is echter heel gebruikelijk dat het na ongeveer 15 jaar het overneemt door de hele set te vervangen.
In ons land is het tweede het meest gebruikt, zelfs als het niet erg lijkt op de meest gewilde variëteiten (de niet-adstringerende) die in plaats daarvan worden micropropagated (goed aangepast, maar alleen in warme klimaten).

Onderstam

De frank wordt over het algemeen gebruikt als de belangrijkste onderstam van de kaki, terwijl sommige variëteiten beginnen te worden gebruikt, zoals de diospyros lotus die de planten goede weerstand tegen koude en een lagere gevoeligheid voor radicale kanker geeft.

Composteren

Het heeft geen specifieke behoeften, het is voldoende om ook aan het einde van de winter in te grijpen met overvloedige organische meststoffen, volwassen mest en mest.
Vooral tijdens de eerste jaren heeft kaki grote hoeveelheden fosfor nodig om een goede en diepe beworteling te stimuleren. Het ideaal is om midden in de herfst een geschikte meststof (beendermeel of een synthetisch product) te verspreiden. Het is in feite tijdens het koude seizoen dat de planten zich concentreren op de groei van het hypogeumapparaat.
Bij de komst van de lente kunnen we ook een paar handvol langzame meststoffen verspreiden voor fruitplanten.

Snoeien en vormen van fokken:

Het is uiterst belangrijk om de boom vanaf de beginjaren correct in te stellen. De meest gebruikte vorm is die van een omgekeerd vat, omdat hiermee het midden van het monster kan worden belucht en een uitstekende secundaire vertakking wordt verkregen. Dit is uiterst belangrijk omdat de plant fruit draagt op de takken die in het jaar zijn geproduceerd.
De correct ingestelde planten kunnen dan ook niet meer worden aangeraakt, behalve om dode of beschadigde takken te verwijderen.
De beste tijd voor deze operatie is het einde van de winter, zodat het risico op vorst niet langer wordt voorkomen.

Collectie

Een goede productie begint ongeveer 6 jaar na het planten te zijn.
De rassen met samentrekkende vruchten moeten mogelijk worden geoogst na een vorst. Dit maakt de pulp zachter en is meestal zoeter. Helaas maakt het de vrucht echter gevoeliger en wordt transport bijna onmogelijk.
Als we eerst willen oogsten, moeten we minstens een maand wachten voordat we kaki eten. Het maximum wordt verkregen door de vruchten ondersteboven gesloten in een papieren zak te leggen. De nabijheid van een appelmand zal het proces vergemakkelijken en versnellen, dankzij het vrijgekomen ethyleen.
Niet-adstringerende variëteiten kunnen onmiddellijk worden gegeten. De exemplaren met zaden zullen echter altijd de zoetste en zachtste zijn.

Behoud

De rijpe vruchten worden maximaal enkele dagen bewaard, maar ze kunnen heel worden ingevroren. Met deze vrucht is het mogelijk uitstekende sorbets of jam te maken.

Soorten en variëteiten

Onder variëteiten en cultivars kunnen we meer dan 700 soorten Chinese kaki tellen. Als we daarentegen ook soorten tellen, kunnen we meer dan 2000 eenheden bereiken.
De selecties begonnen in 1300 in China en gingen door in Japan en in moderne tijden ook in Europa.
Hier zijn de meest interessante en wijdverbreide:
• Het type soort Het is een boom die 12 meter hoog kan worden, met vruchten tot 10 cm in diameter. Bestand tegen maximaal -18 ° C.
• Sharon voornamelijk geproduceerd in Israël, met een zeer stevige en zoete pulp
• Fuyu grote vruchten met een afgeplatte vorm, onmiddellijk zoet. Geschikt voor warme streken
• Jiro medium fruit, zeer suikerachtig, geschikt om te drogen
• Hana fuyu zeer grote en niet-adstringerende vruchten. Boom vrij bestendig tegen koude, maar geen continue productie.
• Gosho donkerrood fruit, boom van beperkte grootte, maar heeft bestuiving met andere kaki nodig.
• muskaatdruif grote, pitloze en vrij vroege vruchten. Zeer decoratief door de oranje kleur die de bladeren in de herfst aannemen.